Dat was toch wel een aparte koningsdag gisteren. Een heerlijk zonnetje!! Anders zouden we ook de drukte mijden en lekker weg gaan en gaan geocachen, al wandelend of fietsend. Nu was het even zoeken naar een leuke bezigheid. Manlief had nog maden die nodig op moesten, dus hij besloot om te gaan vissen op een lekker plekje en ik zou wat creatief bezig zijn en dan op de fiets met wat lekkers manlief opzoeken, een poosje bij hem zitten in het zonnetje en dan weer terugfietsen. Manlief had goed beet en de oranje sinaasappels die ik voor ons meegebracht had smaakten heerlijk. En met het zonLICHT spelend in mijn draaiende wielen, kwam dit liedje in me op! De foto is een creatieve verwerking uit mijn blik met herinneringen aan Zuidhorn. De plek waar ik geboren ben. Ik heb geen idee hoe, en van wie ik heb leren fietsen. Ik kon het gewoon! En op een gegeven moment was ik er steeds met de fiets van mijn moeder vandoor. Al staande op de trappers maakte ik hele fietstochten, langs het Van Starkenborghkanaal (daar woonden wij) de ene kant op of op de andere kant op. In een volgende dorp over de brug en langs de andere kant weer terug. Ik zou niet graag mijn eigen kind of kleinkind zo’n end in z’n eentje laten fietsen op 6 jarige leeftijd, maar ja, het waren andere tijden. Wat een verrassing was het toen een van de fietsenmakers van het dorp, met een fiets op zijn schouders aan kwam rijden in onze straat. Met de buurjongens en mijn broertje waren we nieuwsgierig voor wie dat mooie rode fietsje zou zijn. Ja……………..voor mij, zomaar, ik was niet jarig, niks! Ik kreeg zomaar een nieuwe fiets. En daar ging ik, dag kleine meid op mijn kinderfiets!