Groenlo is niet alleen een katholieke stad. Er was ook een Joodse gemeenschap in het gebied.

De eerste Joden kwamen in de 2e helft van de 17e eeuw. Een deel van hen werkten tussen 1674-1895 bij de Gemeentelijke Bank van Lening. Toen er godsdienstvrijheid kwam in Nederland kreeg Groenlo aan het begin van de 19e eeuw een synagoge. Er kwamen in die tijd  ook 2 begraafplaatsen.

De begraafplaats waar ik mee op de pixel ben gegaan, ligt onder aan de stadswal van Groenlo. Aan de kant van de gracht. In 1838 werd voor het eerst  geklaagd over vernielingen op de begraafplaats. Het duurde nog tot 1873 voor er een muur om de begraafplaats werd gemetseld. De muur werd in 1976 gerestaureerd.  Op het langgerekte grafveld tussen de helling van de wal en de daarvoor liggende gracht bevinden zich onder hoge eikenbomen ruim 50 graftekens. Heel af en toe is er nog een begrafenis op deze begraafplaats. De andere begraafplaats is niet meer in gebruik.

Bij de begraafplaats staat een klein metaheerhuisje, oftewel een reinigingshuisje. Het gebouw waar de lichamen ritueel worden gewassen en voorbereid voor de begrafenis. In het huisje wordt ook de lijkrede uitgesproken.

Sinds 1975 is deze begraafplaats in Groenlo een rijksmonument.

In de 2e wereldoorlog werd overigens 3/4 van de Joodse gemeenschap van Groenlo afgevoerd naar de diverse vernietigingskampen. De andere konden de oorlog overleven, omdat ze tijdig waren ondergedoken. Ter nagedachtenis aan hen zijn er meerdere stoplersteinen (struikelstenen) geplaats in de stad.  In meerdere steden in Nederland en daarbuiten zijn deze messingkjelurige stenen te zien. De meeste stenen liggen op de stoep voor de woonhuizen waar de joden hebben gewoond met hun gezin. Ze zijn ontworpen door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig.

Op www.facebook.com/eendkuhwak plaats ik nog wat pixels van de begraafplaats en omgeving. Helaas was de begraafplaats niet te bezoeken.

Groetjes Kuh Wak