366 dagen LICHT #274

De proeflessen van de cursus abstracte fotografie zijn al weer afgelopen. Het is leuk en leerzaam om wat anders tegen dingen aan te kijken. Om in iets, waar je anders aan voorbij zou lopen, schoonheid te zien. Nou zie ik altijd al heel veel schoonheid in oud roest, alleen is de foto die ik met mijn mobiel maakte net niet goed genoeg gelukt om daar in een van de opdrachten wat in te doen. Wat ik ook grappig vond….ooit tijdens mijn eerste kennismaking met schilderen bij een beginnerscursus, zo’n 20 jaar geleden, leerde ik dat abstracte schilderijen, geen schilderijen zijn van niks, maar van zo’n klein onderdeel van een bestaand iets, dat het niet meer herkenbaar is als dat voorwerp. Tijdens die cursus deden we dat met soeplepels die op een stapeltje gegooid werden, eerst moesten we dat precies natekenen zoals we het zagen en daarna een klein deel ervan. Tijdens een cursus 10 jaar later, was er weer die opdracht. Nu met kerkstoelen! Een hele stapel stoelen op elkaar en dan……ik had het toen eigenlijk wel gehad met kerkstoelen, maar ja de cursus was nou eenmaal in een kerk, dus was het gelijk een mooie verwerking voor me.  Herken je er nog iets van terug op de foto? En nu kwam dat zelfde gebeuren weer terug in mijn klein beetje ruiken aan abstracte fotografie. Ik heb er plezier aan beleefd en zal zeker anders blijven kijken, nu weer een beetje bewuster, maar ga niet beginnen aan de cursus. Daarvoor is mijn kennis van fotografie te minimaal. Voor de cursus moet je daar voor mijn gevoel wat meer kaas van gegeten hebben en dan is het misschien net niet leuk meer, maar te hoog gegrepen. Als ik abstract wil, dan schilder ik wel…….gewoon niks!




2

Vind je dit een leuk bericht? Geef een hartje!

2

Dit vind je misschien ook leuk

Laat een reactie achter

Wij gebruiken deze gegevens alleen om eventueel te kunnen reageren op je reactie of vraag, niet voor commerciële doeleinden zoals advertenties. De gegevens worden maximaal 6 maanden bewaard. Jouw e-mailadres zal niet gepubliceerd worden.