Vakantie Met mijn blote voeten: lopen door het gras dwarrelen door de bergen voelen van de zachte zand badderen in de zee en in het zwembad lopen over verkoelde stenen opwarmen aan het kampvuur omhoog leggen en... GENIETEN. Mijn voeten gaan op vakantie en ik neem mee... openheid, gezelligheid, liefde, gezondheid, zon, geluk, samenzijn ZIJN.…
"Beine hoch, Amerika!!!" Ik hoor het mijn moeder nog roepen. In de tijd dat ik puber was - waren benen op tafel een no done! En blijkbaar hadden wij in Oost-Duitsland het idee dat mensen in America alleen de benen op tafels zouden doen. Deze ideeën ontstonden uit onze beelden die wij (stiekem) consumeerden vanuit…
De eerste vakantie - alleen. Pfjeuw... wij worden opgehaald door een blije spraakzame moeder: "Hallo, hallo hier moeten jullie zijn, kom binnen." Beetje verbijstert blijven wij staan. Hoezo wijst zij ons de weg in huis, terwijl het niet haar huis is? Wat volgt is een warm welkom en onthaal. Veel handen worden geschud en namen…
Leunen of wrijven? Puber in huis. Wrijving rondom het afzetten van grenzen en regels. Regels en grenzen in hun algemeenheid en de van ons gesteelde. - Volhouden - Bij de afspraken blijven - 3.000 keer uitleggen hoezo deze afspraken gelden - leren herinneren. En dan... meestal in de avond: Leunen - knuffelen - er tegen…
Ik weet nog goed de eerste keer dat ik mijn schoenen uittrok. Het glas en de spijkers zag ik al liggen. Verwondingen oplopend. En bij het eerste steentje gillend in de lucht springen. Op het gillen en springen na... is helemaal niets gebeurt. In tegendeel er vond een bewustwording plaat. De voordelen van blote voeten…
Balanceren of de wonderbaarlijke wereld van keuzes Oh my God! Ik heb een keuze. Nee twee. Al een tijd zoek ik naar iets en nu heb ik zelf de mogelijkheid om te kiezen tussen twee opties. Echter... nu begint pas het balanceren. Alle voor en tegens worden afgewogen. Nachten niet slapen van het piekeren. Gedachten-Kino…
In de tuin daar herinner ik mij weer aan het gevoel over lopen op een koude harde grond. Elke ochtend neem ik me even de tijd om bewust stil te staan bij mijn voeten. Onze voeten zijn de ankers die ons "met beide benen op de grond" houden. En het gezegde heeft gelijk. Want ben…
Voeten - onze dragers door het leven - vaak in vergetelheid - omdat aan het einde van ons lichaam (of het begin?) Mijn voeten dragen mij dagelijks over bezande gronden, verhaarde wegen, grasgroene zachte weilanden, betegelde straten. En alles begint met de eerste stappen in de ochtend. Voor het eerst bewust opgestaan en mijn voeten…
Elk voorjaar heb ik weer de lentekriebels. Of zou ik beter kunnen zeggen, mijn talenten - kriebels? Een van mijn talenten is het namelijk om kennis op te zuigen als een spons. En omdat het mijn talent is, ben ik hier super blij mee en loop al giechelend door het huis. Het lijkt alsof een…
Afscheid nemen bestaat onverwachts uit het leven geplukt, stijg je op. Zonet bereikte mij het bericht dat iemand die ik niet persoonlijke kende overleden is. En ondanks dat onze contact vluchtig was, was er verbinding en een gezamenlijke liefde voor een land. De een die daar jaren al leeft - dromen wij er nog van…
