In de 16e en 17e eeuw hadden we al quarantaine in Nederland.
Als zeeman kwam je vroeger in aanraking met allerlei volken en culturen. De zeevaart was namelijk ook de makkelijkste manier om ziektes te verspreiden. Men probeerde dit tegen te gaan door het opzetten van zogenaamde quarantainestations

Zeelieden die een ziekte onder de leden hadden of die onbekende ziekteverschijnselen vertoonden werden voor de zekerheid niet toegelaten in havensteden, maar moesten een tijd lang afgezonderd leven op locaties die speciaal voor hen gebouwd waren

Een van deze locaties was op Wieringen.
Het werd een plek waarop de bemanningsleden van de schepen konden worden geïnspecteerd op ziektes. Al in de 16e en 17e eeuw deed het gebied dienst als een soort quarantainegebied, die de Hollandse steden tegen epidemieën moest beschermen.

Met de bouw van de Korte Afsluitdijk in 1920 werd de quarantaine-inrichting overbodig en zijn de barakken afgebroken. Tegenwoordig herinnert alleen de naam van de weg die door het gebied loopt nog aan het verleden van het eiland: de Quarantaineweg.